Prolog - ,,Pocałunki bez miłości i kokaina w torebce.''

Luty, 1981, New York.

Przyśpieszony oddech. Mój i jej. Ciche pojękiwanie. Gorące pocałunki. Jednak, nieprawdziwe. Nie pełne miłości, tylko pożądania. Obydwoje chcieliśmy mieć to już za sobą. Jeden ruch, mój i po sprawie. Opadłem na łóżko, a ona za mną. Spędzi tu noc, a potem zniknie z mojego życia. Zranię ją. I tak z każdą. Można powiedzieć, że nie mam uczuć, prawda?

~*~

Podniosłam się ociężale z łóżka i wyłączyłam ciągle dzwoniący budzik. Rozejrzałam się po pomieszczeniu i zaczęłam zbierać brudne ciuchy, które zaległy tu przez tydzień, a może więcej. W końcu kiedyś porządki trzeba zrobić, prawda? Tym bardziej, że dzisiejszy dzień można nazwać świętem, bo idę na uczelnię. Zabawne.

Przeszłam do kuchni i jeszcze piżamie, za którą służył podkoszulek i krótkie spodenki, zacząłem robić śniadanie, jednocześnie wsłuchując się w głos Bona Scotta. Cicho podśpiewując, nalałam mleka do miski kota, który zaraz pojawił się obok i zaczął się we mnie wpatrywać prosząc o coś więcej. Chociaż odrobinkę tego, co ja będę jadła. Uśmiechnęłam się i poczęstowałam go kawałkiem wędliny, w końcu jemu się nie odmawia. 

Zerkając na zegarek, zalałam wodę na herbatę i łapiąc za rączkę od kubka wysunęłam się z pomieszczenia, przechodząc z powrotem do pokoju. Tam odstawiłam naczynie i zaczęłam wybierać coś odpowiedniego na dzisiejszy dzień, który zapowiadał się nie za ciekawie. Pełen nauki i wysłuchiwania tego, że znowu nie było mnie przez dwa tygodnie na zajęciach. Westchnęłam i biorąc zapinaną koszulę w kratę, poszłam do łazienki, aby się uszykować. Wczorajsze dżinsy już czekały na mnie, leżąc na pralce, tak samo jak reszta potrzebnych ubrań, a jedynym wyjątkiem było to, że tamte były czyste.

Kiedy wyszłam z łazienki, złapałam za torebkę, w której trzymałam wszystko, co było mi potrzebne. Rzuciłam ją na szafkę w przedpokoju i biorąc wcześniej szczotkę do włosów, zaczęłam je czesać. A przynajmniej próbowałam, cóż... Po kilku minutach byłam już gotowa do wyjścia i jedyne, co musiałam zrobić to przejrzeć zawartość torebki, aby nie okazało się podczas tej małej 'wizyty' na uczelni, że mam przy sobie coś, czego mieć nie powinnam.

I jak zwykle wyciągnęłam z niej woreczek z białym proszkiem w środku.